Waarom we onze beste mensen verliezen?
- pascalimmink1
- 24 okt
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 22 nov
Ik zie het overal gebeuren - in scale-ups, corporates, en zelfs bij bedrijven die ooit begonnen vanuit pure passie. Commerciële afdelingen die draaien als geoliede machines, vol targets, bonussen en dashboards. Alles klopt op papier. Maar de mensen? Die haken af. We verliezen niet onze slechtste mensen, we verliezen onze beste mensen! De mensen met overtuiging, empathie, en een diep verantwoordelijkheidsgevoel. Ze branden op in een systeem dat vooral meet wat ze leveren, maar nauwelijks nog ziet waarom ze het doen.
Het klinkt hard, maar het is de realiteit: veel organisaties hebben van motivatie een rekensom gemaakt. Wie presteert krijgt een bonus, wie onder de norm zit voelt de druk. Maar zelden vraagt iemand zich af wat die druk doet met de motivatie, met de cultuur, en op de lange termijn. De wetenschap is daar intussen helder over. Toch blijven we het tegenovergestelde doen: we vergroten de druk en noemen dat ‘sturen op resultaat’. Wat we eigenlijk doen, is de ziel uit ons werk persen.
Want zodra je mensen laat werken voor een cijfer - in plaats van voor betekenis - begint iets subtiels te verschuiven. De autonomie verdwijnt en betrokkenheid verandert in vermoeidheid. De trots waarmee iemand ooit binnenkwam, maakt plaats voor een gevoel van overleven. En dan komt het moment dat iemand denkt: ik ben hier niet meer op mijn plek. En zo ontstaat verloop... Niet omdat mensen geen zin meer hebben in hun vak, maar omdat ze hun plek in het verhaal kwijt zijn.
Bij YOLLD zien we dit keer op keer: commerciële professionals die ooit gedreven waren om klanten écht te helpen, raken uitgeput door een systeem dat ze dwingt om te presteren zonder context. Ze gaan twijfelen aan zichzelf, aan hun toegevoegde waarde, en uiteindelijk aan het bedrijf. En bedrijven zijn verbaasd dat het verloop stijgt, terwijl ze “juist méér hebben ingezet op motivatie”.
Maar, motivatie die van buitenaf komt brandt op. Motivatie die van binnenuit komt blijft branden.
Daarom bouwen wij bij YOLLD aan organisaties die de motivatie niet managen, maar begrijpen. We helpen leiders zien dat druk geen strategie is, maar een symptoom. Dat echte groei begint wanneer medewerkers begrijpen hoe hun werk bijdraagt aan het grotere geheel. Wanneer ze niet gestuurd worden door angst of beloning, maar door verantwoordelijkheid, trots en autonomie.
Commerciële mensen willen niet alleen verkopen, ze willen betekenis toevoegen. Ze willen snappen waarom iets werkt, en voor wie. Ze willen niet jagen, maar verbinden. En als ze dat niet kunnen, dan vertrekken ze. Niet omdat ze falen, maar omdat het systeem dat doet. We noemen dat binnen YOLLD de “motivatieparadox”: bedrijven die harder duwen om prestaties te verhogen, versnellen juist het verloop dat ze proberen te voorkomen. En dat is misschien wel de grootste kostenpost van moderne commercie: niet de salarissen, niet de bonussen, maar het verlies van mensen die niet langer geloven in het systeem waar ze ooit trots op waren.
De toekomst van commercie ligt niet in meer druk, maar in meer richting. In leiders die durven loslaten, in teams die begrijpen wat hun werk betekent, en in organisaties die zich realiseren dat vertrouwen geen risico is, maar een investering. We kunnen targets blijven verhogen, of we kunnen betekenis terugbrengen, maar niet allebei. Kies voor het laatste!







Opmerkingen